ZM SILESIA SA to firma o ponad 170-letniej tradycji w hutnictwie i przetwórstwie cynku. Jej dziedzictwo kształtowały trzy główne ośrodki: zakłady w Świętochłowicach-Lipinach, Katowicach-Wełnowcu oraz oddział – Huta „Oława”. Każdy z nich odegrał istotną rolę w rozwoju przemysłu metali nieżelaznych w Polsce i Europie.

Huta „Konstancja” – Lipiny (1847)

Historia firmy sięga 1847 roku, gdy w Lipinach (obecnie Świętochłowice) powstała Huta „Konstancja”, założona przez hrabiego Karola Łazarza Henckel von Donnersmarcka. W 1853 roku huta przeszła na własność Śląskiej Spółki Akcyjnej dla Górnictwa i Hutnictwa Cynkowego. Uruchomiona w 1859 roku walcownia cynku o napędzie parowym należała przed I wojną światową do największych w Europie.

Huta cynku – Wełnowiec (1873)

Drugi zakład powstał w 1873 roku w Katowicach-Wełnowcu z inicjatywy księcia Hugo Hohenlohe-Oehringena. W 1889 roku rozpoczęła tam działalność walcownia blach cynkowych, wytwarzająca produkty m.in. dla cynkografii, litografii i budownictwa. Wełnowiecki zakład był systematycznie modernizowany i stał się znaczącym ośrodkiem produkcji na Górnym Śląsku.

Konsolidacja i zmiany strukturalne

W 1961 roku obydwa zakłady połączono pod nazwą Zakłady Cynkowe „Silesia” w Katowicach, a w 1984 przemianowano je na Zakłady Metalurgiczne „Silesia”. Po 1996 roku firma działała jako spółka Skarbu Państwa, a od 1997 jej większościowym właścicielem została spółka Impexmetal S.A. W wyniku restrukturyzacji w latach 1998–2000 działalność w Lipinach została zakończona, a produkcja przeniesiona do Wełnowca. W 2000 roku zaprzestano także wytwarzania cynku rektyfikowanego – firma skoncentrowała się na przetwórstwie cynku.

Początki zakładu w Oławie sięgają 1845 roku, kiedy rozpoczęto tam produkcję bieli cynkowej. Zakład dynamicznie się rozwijał, uczestnicząc w licznych wystawach światowych (m.in. w Nowym Jorku, Wiedniu, Paryżu, Sydney i Krakowie). Do 1945 roku należał do niemieckiej spółki Zinkweißfabrik Marthahütte C.T. Löbbecke GmbH.

Po wojnie zakład przemianowano na Hutę „Marta”, a następnie, od 1949 roku, funkcjonował jako Zakłady Bieli Cynkowej „Oława”. W latach 1950–1958 podlegał Centralnemu Zarządowi Przemysłu Metali Niezależnych, a później Zjednoczeniu Górniczo-Hutniczemu Metali Niezależnych. Od 1983 roku działał jako Huta „Oława”, a od 1985 – w ramach Górniczo-Hutniczego Kombinatu Metali Niezależnych z siedzibą w Katowicach.

W 1989 roku, po likwidacji Kombinatu, Huta została przekształcona w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. Rozpoczęta w 1993 roku restrukturyzacja doprowadziła do modernizacji i wpisania firmy w 1994 roku na listę zakładów nieuciążliwych dla środowiska.

Kolejnym kamieniem milowym była prywatyzacja w 1995 roku, zakończona debiutem Huty „Oława” S.A. na warszawskiej giełdzie w 1996 roku. W 2004 roku uruchomiono nowy zakład w Będzinie, a spółkę wycofano z obrotu publicznego. W czerwcu 2005 roku doszło do połączenia z firmą Boryszew S.A., a Huta „Oława” stała się jej oddziałem.

Od grudnia 2007 roku Huta „Oława” funkcjonuje jako oddział ZM SILESIA SA z centralą w Katowicach.

Obecnie ZM SILESIA SA, wraz ze swoimi zakładami i oddziałami, stanowi nowoczesne przedsiębiorstwo wyspecjalizowane w przetwórstwie cynku i metali nieżelaznych.

Zakład w Katowicach koncentruje się na produkcji:

• blach cynkowo-tytanowych,

• drutów cynkowych i cynkowo-aluminiowych,

• odlewniczych stopów cynku,

• anod cynkowych.

Oddział w Oławie specjalizuje się w produkcji tlenków cynku i ołowiu, kontynuując ponad 175-letnią tradycję chemicznego przetwórstwa metali i dostarczając surowce dla przemysłu chemicznego, ceramicznego i tworzyw sztucznych.